Ściany domu pani Czesławy zdobią liczne obrazy, które na pierwszy rzut oka wydają się efektem precyzyjnych pociągnięć pędzla. Dopiero po dokładnej obserwacji okazuje się, że wszystkie są wykonane haftem krzyżykowym.

Artystka zaczynała swoją przygodę z wyszywaniem w wieku 16 lat. Uczyła się sama i podpatrywała innych – mama robiła na drutach, siostry na szydełku. Pani Czesława opanowała technikę haftu krzyżykowego, płaskiego i Richelieu. Nigdy nie nauczyła się natomiast dobrze robić na drutach ani szydełkować – próbowała, ale nie spodobały się jej te techniki.

Jej doświadczenie w zakresie haftu jest bardzo bogate. Zdarzało się jej haftować suknie ślubne, wyszywała również gorsety Lachom Sądeckim – zdobiła je makami i kłosami zbóż. Sprawnie posługuje się maszyną do szycia, dlatego w przeszłości często szyła sobie potrzebne, a trudno dostępne ubrania.

Dawniej preferowała haft płaski, który wykonywało się szybciej. W tej technice tworzyła makatki, firanki, narzuty, wyszywała nawet bajki na poduszkach. Haftowała na lnianym płótnie, na tym materiale trudniej jednak zachować równe ściegi, dlatego też narzuty, pościel czy obrusy wyszywała na specjalnej siatce. Poduszki zdobiła „lacetem”, czyli wąskimi wstążeczkami. Przeważnie pracowała na zamówienie lub dla rodziny. Jej prace znajdują się teraz w Anglii i Kanadzie. Nie korzystała ze wzorów, lecz z tego co podpowiedziała wyobraźnia.

Od pewnego czasu pani Czesława skupia się na obrazach haftowanych. Prezentowała je na wystawach w Krakowie, Warszawie, Tarnowie. W bibliotece w Iwkowej wisi wyhaftowane godło Polski. Wykonanie haftowanego obrazu zajmuje jej około miesiąca, ponieważ artystka zajmuje się tym tylko w czasie wolnym. Obecnie pracuje głównie na kanwie. Tematyka jej prac jest rozmaita, chociaż pani Czesława przyznaje, iż najbardziej lubi krajobrazy. W swoich zbiorach ma jednak hafty roślin, zwierząt, budynków, a nawet portret Kleopatry. Wielkości obrazów dochodzą nawet do 70 cm, chociaż przeważają mniejsze formaty. Wszystkie zachwycają precyzją wykonania.

Talent artystyczny pani Czesławy ujawniał się również w obrazach malarskich. Malowała do 30. roku życia, dla siebie, ale także do miejscowej szkoły i do Kościoła. Zdolności plastyczne odziedziczyli obaj synowie, wnuczki natomiast powoli uczą się haftowania. Obecnie z powodu braku czasu i przemęczenia oczu pani Czesława pracuje coraz mniej.