Pan Krzysztof rzeźbi od dzieciństwa. Jest samoukiem. Już jako 14-letni chłopiec pokazywał swoją twórczość publicznie, biorąc udział w wystawie w Muzeum Ziemi Limanowskiej. Od wielu lat tworzy piękne rzeźby o tematyce sakralnej oraz ludowej. Ukończył szkołę rolniczą, kształcił się również w Cechu Rzemiosł Różnych w Limanowej, gdzie odbył kurs czeladnika, a następnie kurs mistrzowski jako cieśla.
Tradycję zawodową przejął po swoim ojcu, który założył przy domu pierwszy warsztat. Oprócz rzeźby pan Krzysztof zajmował się typowo rzemieślniczą działalnością na potrzeby miejscowej społeczności – wykonywał m.in. drzwi i trumny, a także remontował narzędzia drewniane. Przez wiele lat prowadził jednoosobową firmę. W tym okresie rzeźbieniu oddawał się głównie wieczorami. Obecnie jest na rencie, dzięki czemu ma więcej czasu na rzemiosło.
Pierwszymi rzeźbami pana Krzysztofa były maleńkie pastuszki, niektóre zachowały się do dzisiaj, mimo iż pochodzą sprzed prawie 40 lat. Tych wczesnym prac pozostało niewiele – prawie wszystkie zostały sprzedane. Dominowały w nich motywy ludowe – domki góralskie, postacie pasterzy. Obecnie pan Krzysztof tworzy dzieła głównie o tematyce sakralnej.
Twórca posiada osobny warsztat, w którym znajdują się sprzęty potrzebne do obróbki drewna. Pan Krzysztof przejął go po ojcu w 1986 roku, potem wybudował nowy budynek, który bardzo sobie chwali. Oprócz wszelkich akcesoriów potrzebnych do rzeźbienia w drewnie i rozmaitych, jak je pan Krzysztof nazywa, „rupieci”, można tam znaleźć również stare, zabytkowe narzędzia, które rzeźbiarz zbierał przez lata. Nawet ojciec pana Krzysztofa nie znał nazw niektórych z nich.
Początkowo warsztat składał się z roboczego stołu, kilku strugów i prostych narzędzi, ale rozwinął się po wprowadzeniu we wsi elektryfikacji. Kiedy pracownię przejął pan Krzysztof, wymienił wszystkie maszyny, m.in. frezarkę i strugarkę, na nowe. Do tworzenia rzeźb wykorzystuje jednak tylko dłutka i nóż. Dłutka wykonał i naostrzył samodzielnie.
Materiałem, w którym artysta rzeźbi jest lipa. Pomysły przychodzą „z głowy”, pan Krzysztof tworzy sobie wzory, które potem stara się powielać. Najpierw nanosi rysy ołówkiem, następnie wyrąbuje podstawowy wzór grubym dłutem i wykańcza mniejszym dłutkiem. Jego styl jest dość surowy, rzeźba jest ostra, celowo niedopracowana, często bezbarwna. Jedynie postacie górali są najczęściej kolorowe. Pan Krzysztof wykonuje rzeźby na zamówienie, posiada również wiele prac w domu. Sprzedaje je jako prezenty ślubne (np. bardzo popularny wizerunek Pana Jezusa – Dobrego Pasterza czy też Matki Boskiej).
Warto dodać, iż twórca zajmuje się również pszczelarstwem. Tradycję tę przejął po swoim ojcu. Wykonuje miód głównie na potrzeby rodziny. Obecnie posiada 10 uli, niektóre z nich zostały wykonane przez ojca pana Krzysztofa, inne przez samego artystę.
Rzemiosłem artystycznym zajmuje się również żona pana Krzysztofa, która wykonuje piękne gobeliny. Niektóre z nich można podziwiać w domu państwa Kunickich.
oprac. Katarzyna Pracuch
