Zamiłowanie do „dłubania” w drewnie wyniosła pani Barbara z domu rodzinnego i tak już zostało. Kolejnym etapem była praca w warsztacie stolarskim, gdzie artystka głównie skupiała się na malowaniu i ozdabianiu. Tam też podjęła decyzję o zapisaniu się na kurs strugania zabawek w Stryszawie, by po nim na własną rękę zająć się wytwarzaniem m.in. koników, ptaszków czy pamiątek. Początkowo, tak jak większość twórców, pani Barbara tworzyła swoje prace przy kuchennym stole lub, jeżeli pogoda na to pozwalała, przed domem. Obecnie ma swój warsztat połączony ze sklepikiem wydzielony na parterze własnego domu, gdzie ma miejsce tylko dla swej twórczości, choć powoli zaczyna go brakować.

Spowodowane jest to ogromną kreatywnością twórczyni, która potrafi niemal każdy kawałek drewna przekształcić w interesującą zabawkę. Sama przyznaje, że inspiracja często przychodzi, gdy spojrzy na fragment drewna – wystarczy przyciąć z jednej strony, pomalować i już mamy gotowy bujak dla ptaszków albo fantazyjnie wygięta gałąź będzie idealna na zabawkową krówkę. Czasami znajomi lub rodzina przynoszą jakiś fragment drewna, „bo ciekawie wygląda i może coś z tego wymyślisz”. Jako surowiec wykorzystuje głównie popularną wśród twórców zabawek sosnę wejmutkę oraz lipę, które z racji swojej miękkości idealnie nadają się do strugania. By wytworzyć większe rzeźby artystka korzysta z tzw. Dziadka, który pewnie trzyma kawałek drewna i struga ośnikiem, a kiedy już zabawka uzyska ogólny zarys, by osiągnąć właściwy kształt używa różnego rodzaju dłutek i specjalnych ostrych noży.

Produkty pani Barbary obejmują szeroki zakres – znajdziemy tutaj pamiątki z symbolem Makowa Podhalańskiego, regionalne ptaszki, koniki czy klepoki, okresowo bałwanki, baranki, zajączki, jajka, a także wiele innych interesujących przedmiotów. O ile kształt figurki może być dowolny, o tyle zdobienia już nie, artystka czerpie inspirację ze zdobnictwa ludowego i głównie na nim się opiera. Charakterystycznym znakiem twórczości są natomiast kropki układające się w formę pięciopłatkowego kwiatu.

Starannie wykonane i ozdobione prace można kupić na miejscu, a także podziwiać na wielu lokalnych imprezach tj. dożynki powiatu suskiego, Tygodniu Kultury Beskidzkiej, imprezy w Sidzinie „Między dawnymi a nowymi czasy”, Święcie Zabawki w Stryszawie, w Rabce, Marcówce, Lanckoronie, Zubrzycy czy Jesieni Babiogórskiej w Zawoi. A i to nie wszystko, ponieważ Pani Barbara jest niezwykle zorganizowaną kobietą angażującą się w przeróżne projekty i działającą aktywnie w stowarzyszeniach – należy do rady stowarzyszenia Lokalnej Grupy Działania „Podbabiogórze”, pomaga, jako członek, Stowarzyszeniu ,, Koło Gospodyń w Białce” i współpracuje z Babiogórskim Stowarzyszeniem „Zielona Linia”. Organizuje także warsztaty niezwiązane z rzemiosłem – nordic walking czy kulinarne. Prowadzi także własny projekt „Kolorowe drewno” skierowany do dzieci, starając się rozwijać ich kreatywność, ćwiczyć zdolności manualne i przyjemnie spędzić czas tworząc „coś z niczego”.

Pracę pani Barbary doceniają nie tylko turyści, ale i komisje konkursowe – w latach 2005 i 2006 zdobyła znak promocyjny „Łączy nas Babia Góra”, w 2007 certyfikat Produktu Lokalnego za zabawki drewniane, w 2011 (III miejsce) i 2012 (II miejsce) jej prace zyskały miano Produktu Lokalnego Podbabiogórza w kategorii zabawkarstwo. W 2013 r. II miejsce w konkursie ,,Turystyka i rekreacja dziedzictwem kulturowym Podbabiogórza”.

Jak dojechać?
Miejscowość Białka znajduje się tuż za Makowem Podhalańskim kierując się z Krakowa w stronę Zawoi. Wjeżdżając od tej strony musimy wypatrywać sklepu spożywczo-przemysłowego „Sużyw”, tuż za nim znajduje się pracownia pani Barbary i sklepik „Zabielanka”. Nie należy się jednak sugerować numerami domów, ponieważ numeracja następowała w kolejności wznoszenia budynków, a nie kolejności parceli. W praktyce oznacza to, że jeśli widzimy dom o numerze 234, to nie oznacza, że kolejny będzie miał numer 235, może to być natomiast 762 lub 47, jeżeli w ogóle będzie posiadał numer. Jeśli się zgubicie prościej pytać o nazwisko, wtedy ktoś może nam wskazać drogę.
Jednak nie każdy dysponuje własnym transportem – w takim wypadku najlepiej złapać busa zmierzającego w stronę Zawoi, a przed odjazdem upewnić się ,czy na pewno jedzie przez Białkę i poprosić kierowcę, by wskazał nam przystanek Białka Maliki. Kiedy już tam się znajdziemy wystarczy cofnąć się kilka kroków, znaleźć ww. sklep i już jesteśmy na miejscu.

oprac. Agata Skórczyńska, 2013