“Zahrada”, czyli ogród. Nieskrępowana moc tworzenia w zgodzie z samym sobą, z naturą.
To moc tworzenia własnej estetyki, która dociera do wybranych i tych, którzy ją rozumieją. To także idea stworzenia własnego miejsca na ziemi, dokładnie jak w filmie Martina Szulika o tym samym tytule.
Zahrada łączy koncepcję łączenia tzw. “poszukującego rzemiosła” i różnych technik plastycznych w jedną koncepcyjną całość. Główną moc sprawczą ma tutaj Tomasz Pilecki, ale wspiera go również Justyna Sekuła, która zajmuje się wsparciem i promowaniem marki.
Tomasz Pilecki ukończył studia humanistyczne, ale od zawsze “coś”pchało go w ramiona rzemiosła. Chciał przekuwać swoje niematerialne spojrzenie na świat w coś materialnego. Z jednej strony nie chciał zajmować się tylko pracą “umysłową”, a z drugiej - chciał połączyć te dwie rzeczy i nadać rzemiosłu głębszy, własny sens. Poszukiwał idei, w stronę której jego praca miałaby zmierzać. Tak skończyło się na łączeniu różnych form pracy z drewnem
i uzupełnieniem tego innymi technikami - fotografią czy jak wspomina sam Tomasz - “prymitywnymi technikami plastycznymi” np. drukiem UV. Wszystko to w ramach jednej, spójnej koncepcji i stylistyki, która jest bardzo “jego”, osobista i odzwierciedla jego życiową historię, inspiracje, pochodzenie.
Pod marką Zahrada kryją się m.in. piękne minimalistyczne zegary (z dębu lub drewna brzozy). Tarcza grawerowana jest laserem, a wskazówki są strugane z drewna wiśniowego. Nóżka również nie jest tylko metalowa - to skorodowany metalowy, gruby drut. Autorskim pomysłem są rustykalne ramy (od których właśnie zaczęła się cała przygoda z rzemiosłem), świeczniki oraz fotografie we wspomnianych drewnianych ramach. Tutaj wykorzystywany jest druk UV - do drukowania na surowych tkaninach, to nowoczesna technika z nutką historii, dotknięcia czasem. Na fotografie należy zwrócić szczególną uwagę. Są to autorskie prace przedstawiające głównie miejsca, gdzie nasz bohater się wychował lub które w sposób szczególny go inspirowały. Sam nie uważa siebie za artystę, jednak te zdjęcia intrygują, przyciągają swoją stylistyką, wykonaniem, klimatem. Są poniekąd mroczne i zaskakujące. Zdjęcia (np. fragmenty zabudowań na Jeziorze Nyskim) robione są za pomocą podwójnego naświetlania, na koniec pokrywane warstwą wosku pszczelego i żywicy damarowej (tzw. technika enkaustyczna). Tworzy to niezwykły, rustykalny efekt, a dzięki tej technice uzyskuje się efekt matowości i mgły. Dzięki temu nie trzeba zdjęcia oprawiać w szkło, które wygląda o wiele bardziej sztucznie. Do tego dodawane jest rdzawe passepartout (wycinane ręcznie ze skorodowanej blachy) oraz drewniana rama z drewna świerkowego (z odzysku). Tym, co nadaje ramie specyficzny urok i znak czasu to fakt, że drewno poddawane jest szczotkowaniu, dzięki czemu zyskuje ciekawą strukturę. Końcowym etapem jest olejowanie ramy. Tomasz Pilecki zwykł nie nazywać swoich prac szczególnymi nazwami, ale pokusił się o nazwę “Tryptyk nyski” - nawiązujący do miejsca jego urodzenia i wyjątkowych budynków, które wryły się w pamięć.
Pracować z drewnem zaczął ok. 10 lat temu - były to prace konstrukcyjne i ciesielskie w Czechach. Zamiłowanie do rzemiosła było w nim zawsze, ale z pewnymi przerwami - właśnie na edukację akademicką. Jak sam twierdzi, zarówno praca fizyczna, jak i studia wzajemnie się u niego uzupełniły. Etos pracy szlifował wśród dwóch starszych rzemieślników, którzy nauczyli go prawdziwego, tradycyjnego i technicznego aspektu rzemiosła. Ten czas, atmosferę wytężonej pracy i motywowania się nawzajem, Tomasz Pilecki wspomina jako cenny i bardzo owocny dla niego okres, który ukształtował sposób jego pracy obecnie.
Warsztat w Nowym Sączu jest tymczasowy - Zahrada dzieli się nim z innymi zdolnymi twórcami, jest to swojego rodzaju twórczy kolektyw. Inspirujący, nie dający jednak niestety możliwości przestrzennych. Poprzedni warsztat w rodzinnej miejscowości, Żegiestowie - wyposażony był w różnego rodzaju sprzęty, m.in. w strugarko - grubościówkę, frezarkę - czopownicę (która łączy poszczególne części) oraz frezarkę górnowrzecionową (dzięki której można zrobić zaokrąglone części, np. w ramach).
Jako osoba bardzo kreatywna, Tomasz Pilecki wciąż tworzy coś nowego i wprowadza zmiany. Zachowany zostaje jednak spójny, rustykalny charakter wszystkiego co wykonuje. Ramy są nieco bardziej postarzane, zegary natomiast już bardziej nowoczesne (choćby ze względu na inne drewno - dąb, który nie daje aż takiego rustykalnego efektu jak np. świerk w ramach). Zahrada wciąż myśli o nowych produktach, w planach jest stworzenie nowej przestrzeni warsztatowej, dającej większe możliwości i swobodę do rozwijania firmy.
Swoją wiedzą Tomasz Pilecki chętnie dzielił się z dziećmi np. podczas warsztatów w Bardejowie na Słowacji czy Ambasadzie Krakowian (gdzie cały cykl warsztatów objął prawie 700 dzieci), a także w rodzinnym Żegiestowie. Teraz zamierza rozwijać firmę wraz ze swoją dziewczyną, Justyną, która ma wykształcenie plastyczne oraz ogromną chęć angażowania się w ten rzemieślniczy projekt. Z pewnością do oferty dołączone zostaną nowe produkty jak np. lampki, ale kto wie co jeszcze twórczy umysł zdąży wykreować na przestrzeni kolejnych lat. Na pewno taki typ rzemiosła i jego nowoczesna interpretacja jest czymś nowym i świeżym. Na każdą rzecz spod marki Zahrady patrzy się z zaciekawieniem. Takie połączenie różnych technik z rzemiosłem intryguje wielu ludzi i z pewnością znajdzie swoich odbiorców.
