Lachowice położone są w dolinie potoku Lachówka, pomiędzy Solniskami (849 m n.p.m.) w Beskidzie Żywieckim a Pasmem Pewelskim w Beskidzie Średnim. Rozpoczyna się tutaj kilka szlaków turystycznych, prowadzących przez wzniesienia Beskidu Żywieckiego i Małego.

Historia Lachowic sięga XIII w. Wtedy to w rejon podbabiogórski napłynęła ludność dwoma głównymi szlakami: z północnego zachodu, od Śląska, brzegiem Skawy, i z północnego wschodu, od Krakowa, doliną Raby. Lachowice i kilka sąsiednich wsi tworzyły tzw. „Państwo Suskie”, które przechodziło kolejno w ręce Wielopolskich, Branickich i Tarnowskich.

Najważniejszym zabytkiem Lachowic jest drewniany kościół św. Piotra i Pawła z 1789 r., reprezentujący typową dla tego obszaru Polski drewnianą architekturę sakralną. Z czasów powstania kościoła zachowała się kamienna chrzcielnica oraz obraz Madonny z Dzieciątkiem, poza tym większość wyposażenia pochodzi z XIX w. i utrzymana jest w stylu barokowym. Kościół znajduje się na szlaku architektury drewnianej województwa małopolskiego.

Źródło: Wikipedia